Elk kind dat in Ashleigh’s Place en Pur Sang Place is komen wonen heeft zijn eigen, vaak trieste verhaal. Veel kinderen hebben eerst (een tijdje) in het overvolle tehuis Abba Khanya gewoond, voordat ze bij ons terecht komen, en opgroeien in een gezin in een huis met een mama, die voor ze zorgt en liefde geeft. Maar ook een toekomst geeft, want als we iets willen veranderen, dan begint het bij de kinderen, zij zijn de toekomst.
Enkele kinderen vertellen hieronder hun verhaal:
Zonka :
Ik ben een meisje van 8 jaar oud. Ik ben in februari 2009 Abba Khanya (een groot weeshuis) gekomen. Mijn moeder heeft afstand van mij gedaan omdat zij alcohol verslaafd is. Zij kan niet voor mij zorgen. Men heeft mij gevonden langs de spoorlijn bij het township Mbekwenie. Doordat mijn moeder tijdens de zwangerschap dronken was heb ik het foetaal alcohol syndroom. Ik ben nu verhuisd naar een huis met 7 andere kinderen en een moeder. Dat is heel fijn.
Shaun :
Toen ik 10 maanden oud was ben ik samen met mijn broer Dion in Abba Khanya terecht gekomen. Ik werd zwaar mishandeld door mijn vader daarom ben ik thuis weggehaald. Mijn vader en mijn moeder zijn allebei verslaafd aan drugs. Ik ben heel blij dat ik nu in een huis woon met mijn broer en nog meer andere kinderen die als mijn broers en zussen zijn en een moeder. Het gaat nu erg goed met mij maar op de zijkant van mijn hoofd heb ik nog wel de littekens van de mishandeling.
Dion :
Nu ik samen met mijn kleine broertje naar het huis van APSA ben gegaan, ga ik ook naar school. Ik ben heel trots dat ik nu een mooi school uniform heb en dat ik in zo’n mooi huis woon met een lieve mama.
